Agnieszka Lubos
fot. K. Krzyżanowska – Nastulczyk
Urodzona w Bielsku-Białej. Nauczycielka języka angielskiego w Szkole Podstawowej nr 3 im. Macierzy Szkolnej. Należy do Grupy Literackiej Apostrofa, działającej przy Klubie Nauczyciela w Bielsku-Białej. Zadebiutowała w 1999 roku wierszem wydanym w miesięczniku Cogito. Otrzymała wyróżnienie w I Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Marianny Bocian o nagrodę Gnoma ( 2004). Laureatka I miejsca w IV edycji Ogólnopolskiego Otwartego Konkursu Literackiego O różę Karoliny (2012 r.). Swoje wiersze publikowała w kilku wydawnictwach zbiorowych, w publikacjach prasowych oraz w antologii poezji ekologicznej Kochać zielonym sercem ( 2005) i Zgoda na adopcję, biedronko (2006) .W 2012 roku wydała indywidualny tomik Moja obecność. Mieszka i pracuje w Bielsku- Białej.
Absalom
Bujam się na gałęziach dębu
zazdroszcząc chłopcom na brzozach
Wciąż trawiąc w sobie
w mitologicznej kaźni
swoje własne wnętrzności
ja
wciąż jeszcze Absalom
nie Dawidowy syn
nie Salomonowy brat
nie Jessego wnuk
wytargany za włosy
z powszedniego krajobrazu
sercem zbuntowanym
wciąż jeszcze daleko
od domowych pieleszy
brzozy beztrosko
obijają się o okna
mojego domu
ja wciąż jeszcze
bujam się na gałęziach dębu
duszą i ciałem
odległy od synowskiego oddania
braterskiego pojednania
powinności wnuka
jeszcze nie rozhuśtywacz brzóz
Na wiosnę
jesteś mi
zielenią żywo
buchającą
w pozimowym
krajobrazie
tym potokiem
szumiącym
zachwytem
nad umajonymi
świeżo brzegami
ziemią cała
zrzucającą
białą żałobę
by pachnieć
narodzinami
Napisać wiersz
Napisać wiersz który rozedrze czytelnika
Jak się rozdarła kotara w świątyni jerozolimskiej
Ułożyć takie strofy któreby wywabiły
z nory jego człowieczeństwo
i postawiwszy je bezbronne w oczach ludzkich
odziały je w wiarę nadzieję
czy choćby miłość
Choć raz stworzyć taki wiersz
Daj Boże
