Agnieszka Lubos

Fot. z archiwum domowego autorki.

Urodzona w Bielsku-Białej. Z zawodu anglistka, z zamiłowania poetka i rękodzielniczka.

Od 2004 roku należy do Grupy Literackiej Apostrofa, działającej przy Klubie Nauczyciela w Bielsku-Białej; gdzie pełni funkcję zastępcy przewodniczącej grupy. W 2024r. dołączyła do środowiska twórczego pn. Strefa Exodus.

Zadebiutowała w 1999 roku wierszem pt. „Układ z Bogiem” wydanym w miesięczniku Cogito.

Otrzymała wyróżnienie w I Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Marianny Bocian o nagrodę Gnoma (2004 r.). Laureatka I miejsca w IV edycji Ogólnopolskiego Otwartego Konkursu Literackiego O różę Karoliny (2012 r.). Jej wiersz został wyróżniony w IV Międzynarodowym Konkursie Jednego Wiersza o Puchar Wydawnictwa św. Macieja Apostoła oraz znalazł się w wydawnictwie pokonkursowym (Lubliniec, 2014 r.). Otrzymała wyróżnienie w Konkursie Haiku organizowanym pod patronatem Polskiego Stowarzyszenia Haiku w trakcie III Nyskiej Nocy Poetyckiej w 2024r..

Swoje wiersze publikowała w kilku wydawnictwach zbiorowych: Beskidzkie impresje (2006), Kalejdoskop poetycki (2010), Wiersze ze wzgórza (2012), Apostrofa wczoraj i dziś (2014), W objęciach świata / In the world’s embrace/ (2016), Literacki zakątek Apostrofy, Bielski Rynek *2017-2019*, Wierszem i sercem (2019), Przypowieść o czasie (2023); w publikacjach prasowych, 2. zeszycie Strefy Exodus oraz w antologiach poezji ekologicznej  Kochać zielonym sercem (Barcin, 2005) i  Zgoda na adopcję, biedronko (Barcin, 2006). Jej utwory można było usłyszeć na antenie Radia Opole, Radia MagMa oraz Radia Głos Literacki.

Tłumaczyła wiersze członków grupy literackiej Apostrofa na język angielski, które ukazały się w zbiorze W objęciach świata / In the world’s embrace/ (Bielsko-Biała, 2016).

W 2012 roku wydała indywidualny tomik Moja obecność.

Była częścią zespołu organizującego Festiwal Poezji 2024 POEZJA WPISANA W MIASTO Czechowice-Dziedzice – Bielsko-Biała – Libiąż.

Mieszka i pracuje w Bielsku- Białej. Na Facebooku oraz na blogu grupy informuje o aktualnych wydarzeniach i spotkaniach Apostrofy.

Absalom

Bujam się na gałęziach dębu

zazdroszcząc chłopcom na brzozach

Wciąż trawiąc w sobie

w mitologicznej kaźni

swoje własne wnętrzności

ja

wciąż jeszcze Absalom

nie Dawidowy syn

nie Salomonowy brat

nie Jessego wnuk

wytargany za włosy

z powszedniego krajobrazu

sercem zbuntowanym

wciąż jeszcze daleko

od domowych pieleszy

brzozy beztrosko

obijają się o okna

mojego domu

ja wciąż jeszcze

bujam się na gałęziach dębu

duszą i ciałem

odległy od synowskiego oddania

braterskiego pojednania

powinności wnuka

jeszcze nie rozhuśtywacz brzóz

Na wiosnę

jesteś mi

  zielenią żywo

     buchającą

         w pozimowym

             krajobrazie

tym potokiem

  szumiącym

     zachwytem

        nad umajonymi

            świeżo brzegami

ziemią cała

   zrzucającą

     białą żałobę

        by pachnieć

           narodzinami

Napisać wiersz

Napisać wiersz który rozedrze czytelnika

Jak się rozdarła kotara w świątyni jerozolimskiej

Ułożyć takie strofy któreby wywabiły

z nory jego człowieczeństwo

i postawiwszy je bezbronne w oczach ludzkich

odziały je w wiarę nadzieję

czy choćby miłość

Choć raz stworzyć taki wiersz

Daj Boże