Z powodu obostrzeń związanych z pandemią koronawirusa listopadowe spotkanie Apostrofy w formie stacjonarnej w Klubie Nauczyciela w Bielsku-Białej nie odbędzie się. Ale od czego są internety! 😉
Korzystając z możliwości technicznych XXI wieku poeci przedstawią swoje wiersze na łamach tego blogu. Wyboru wierszy optymistycznych i dających nadzieję dokonała Magdalena Georg i jest to subiektywny wybór.
Roman Bielicki
„Bielski wędkarz” (z tomiku Bielskie impresje, 2006 r.)
Widziałem człowieka
Zanurzony po kolana
w betonowym korycie
łowił marzenia
„Hejnał” (z tomiku Bielskie impresje, 2006 r.)
Nad czupryną parku
na czerwień dachówek
spadają nuty
Nie larum grają
lecz radość
codzienności
Janina Pieniążek „Jagoda”
„Uczniowie Marzenia” (z tomiku Kocią dróżką, 2018 r.)
Spotkajmy się raz jeszcze wiosną
na ławeczce w parku po burzy,
popatrzymy jak liście rosną
i mgiełka po ziemi się smuży.
Świat się dopełnia kolorami,
W parku zostało jeszcze trochę drzew
jaśminem pachnie, czeremchami
w krzewach buzuje ptasi śpiew.
Spotkajmy się gwiaździstą nocą
Jak kiedyś, pod lasem, wśród cienia
-bo ponoć nie wiedzieliśmy po co…
BYLIŚMY UCZNIAMI MARZENIA.
Agnieszka Lubos
„Nad Niwką” (z tomiku Bielskie impresje, 2006 r.)
Pozwól raz sobie człowieku
przejechać przez most szeroki
i zatrzymać się na
ostrym zakręcie
Pozwól sobie na
zderzenie czołowe
z modrym ogonem
sikorki
Pozwól wzrokowi zaplatać
się między gałęziami
w pogoni za
cytrynowym brzuszkiem
Pozwól butom uśmiechnąć
się do mlecza
któremu halny
wiosnę wmówił
Krystyna Krzyżanowska-Nastulczyk
„pogłaskać niebo” (z tomiku I włos ma swój cień, 2015 r.)
jedziemy do dni szczęśliwych w zawrotnym tempie
do przystanków horyzontalnych na peryferiach miast
z szajką gawronów podyskutować
o dalekich podróżach i szlakach powietrznych
stromo wspinają się zakręty i znaki przydrożne
do wszystkich odcieni błękitu
dobrze się tu zasypia na ziemi ogrzanej ciszą
szczęśliwcy zdążyliśmy pogłaskać niebo
Stanisława Kopaczka
***
(z tomiku Bielskie impresje, 2006 r.)
Codziennie
brzękiem butelek z mlekiem
moje miasto się budzi
Jeszcze świt
a ty gwarem rozbrzmiewasz
ożywiasz się
słuchasz głosów klaksonów
przyśpieszonych kroków
ludzi pędzących
do pracy
Piękniejesz z dnia na dzień
wiosennymi kwiaty
w klombach i ogrodach
zielenią parków
wielkością nowych osiedli
Magdalena Georg
(z tomiku Codzienność niezwykła, 2017) Trzy haiku
***
okno drży mocą
halny gra melodię snu
łagodzi bóle
***
zółty dywanik
wiosna rzuciała polom
banan na twarzy
***
wieczorny spacer
gołębie randki brzegiem
cicho idzie noc
Małgorzata Pomorska
(z tomiku Bielskie impresje, 2006 r.)
***
Znane miejsca na szlaku
zasypał śnieg, zawiał wiatr.
Widok nie ten, miejsca nie te, obce, nieznane…
Dokąd iść – nie wiem…
Na szlaku losu nagłe zmiany:
zaskoczenie, niepewność, rozpacz, strach.
Co dalej?
Czy wiem?
Dwa szlaki, a On jeden –
co wszystko wie.
Postaw właściwy znak
na moich szlakach Panie.
Barbara Beliczyńska
(ze zbiorów prywatnych – 2020 r.)
***
Jeśli masz wolny czas,
Odwiedź zakątki swego miasta,
Tam pozostały twe wspomnienia,
Ukryte w domach, ulicach, parkach.
Piękny ratusz – czas nam odmierza,
Katedra – dostojnie dzwonami wita,
Reksio jak zwykle przyciąga dzieci,
Bolek i Lolek – w świat je wysyła.
A serce Bielska we Wzgórzu bije,
Zamek Sułkowskich wszystkich wita
Historia grodu i nowoczesność
Są naszą dumą – mieszkańców Bielska.
Kocham cię- moje miasto
W deszczu jesiennym, w słońcu lata,
Zimą gdy góry całe w bieli,
Zielono-żółtą wiosną w kwiatach.
Lidia Boba
„Bielskie rymy” (ze zbiorów prywatnych – 2020 r.)
zawierszujmy Bielsko
każdą jego ulicę
przysiądźmy przed fontanną
by w jej błękicie obmyć
spragnione twarze
świat nocnych wrażeń
i nocnych cieni rozpali
w nas światła nadziei
na nowy dzień bez odcienia
szarości
Grupa Apostrofa w pełnej odsłonie. Fot. Michał Górecki
Życzymy Wszystkim Czytelnikom przyjemnego odbioru naszej poezji, dużo zdrowia i nadziei. Do zobaczenia wkrótce!
