Barbara Beliczyńska

Barbara Beliczyńska


fot. K. Krzyżanowska – Nastulczyk

Emerytowana nauczycielka. Pracowała w Liceum Medycznym w Bielsku-Białej. Ukończyła pedagogikę na Uniwersytecie Śląskim oraz studia podyplomowe na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jest współorganizatorką Kwadransów poezji dla sekcji emerytów w Związku Nauczycielstwa Polskiego w Bielsku-Białej. Jej wiersze były publikowane na łamach Kuriera Radia Bielsko. W 2019 r. wydała tomik wierszy pt. Wędrujące myśli. Swoje wiersze prezentowała na spotkaniach poetyckich w Klubie Nauczyciela oraz w Książnicy Beskidzkiej w Bielsku-Białej.Należy do Grupy Literackiej Apostrofa.


                         Tylko Ty

Potrafisz zmienić

dzień szary w słoneczny,

spojrzeć w oczy głęboko

blaskiem je ozdobić,

pocałunkiem zbudzić

            usta

uśmiechem upiększyć,

czułym objęciem

miłość wzbogacić,

bicie serca wzmocnić, ufność w siebie wrócić.

Gdy wszystko zawodzi

sprawić, że pięknym się czujesz

gdy w lustro spojrzysz,

potrafisz dać szczęście

z nadzieją na jutro

        tylko Ty.

    Zawsze jest…

Zawsze jest gdzieś

dzień

błyszczący światłem,

nadzieją,

uczucia dodają mu

sił,

by dążyć do wymarzonego

celu.

Zawsze jest gdzieś

noc,

która pozwala odpocząć

pragnieniom,

wycisza zmęczone zmysły,

jest zapowiedzią czasu

nowego.

Zawsze jest gdzieś

dobro i zło,

wśród ludzi dokładnie

ukryte,

czy dni i noce wypełni

zapach kwiatów

lub

gorzkie łzy?

Wędrująca myśl odpowie:

Zawsze jest gdzieś…

CZUŁOŚĆ

Chcąc znaleźć szczęście

wśród ludzi

szukaj nitki

którą

zwą czułością

nić cienka, niewidoczna

nić porozumienia

ona dodaje życiu

barwy

czas radością wypełnia

to czułość łączy

myśli, doświadczenie

nadaje sens słowom

zbliża ludzi do siebie

bezinteresowna, spontaniczna

w działaniu

ciągle szuka więzi

podobieństwa wśród nas

wierzy w dobroć, lojalność.

Gdy brakuje szacunku

współpracy wzajemnej

znika

jak płomyk zdmuchnięty

przez wiatr.

TWARZ
Każda twarz jest
inna
jest dla nas zagadką
lub
wyblakłą życia kartką.
Kochana i nielubiana
znana i zagubiona
w czasie
mija nas codziennie
czeka
aż ktoś ją zauważy, odnajdzie.
Jednak dla wielu
ludzi
tylko jedna twarz
zajmuje szczególne miejsce
w sercu
choć są od niej
młodsze, piękniejsze-
ona wskazuje kierunek
drogi: szczęście!

Ten wpis został opublikowany w kategorii Barbara Beliczyńska, Poeci i oznaczony tagami , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *